Het begin van mijn reis als zelfstandig ondernemer.
Ik was 18 jaar oud toen ik begon met fulltime werken in dienstverband en ben na mijn HAVO diploma direct in de mediawereld gerold. Dat is niet zo gek als je geboren en getogen bent in Hilversum.. Het begin van mijn zakelijke reis leg ik in deze blog uit aan je!
Het begin van mijn carrière
Op 18-jarige leeftijd startte ik als office manager bij een mediabedrijf in Hilversum. Omdat ik graag meer taken wilde oppakken, mocht ik de planning ondersteunen waardoor ik uiteindelijk volledig op de planning terecht kwam.
Echter was dit niet genoeg voor mij, ik wilde meer leren! Zo kwam ik in aanraking met sales, projectbegeleiding en projectmanagement.
Als projectmanager leerde ik tussen de klant en het personeel in te staan. Hierin zag ik elke dag een uitdaging om beiden partijen te ondersteunen, uit te dagen en vooral in hun kracht neer te zetten.
Uiteindelijk heb ik bijna 10 jaar bij een onwijs leuk mediabedrijf gewerkt en hier veel mogen leren.
Daarna heb ik een jaar als Creative Producer in de corporate business mogen werken en daar wederom als spin in het web mogen fungeren.
Waar sta ik nu?
Maandag 29 juni 2020 heb ik mijn ontslag ingediend en 3 weken later had ik mijn laatste werkdag.
Sinds eind juli ben ik officieel uit dienst, ik heb nog vakantie opgenomen en heb dus geen vaste baan meer..
In het begin vond ik het erg moeilijk om alles los te laten, maar merk dat ik nu steeds meer ruimte in mijn hoofd krijg voor een nieuw hoofdstuk. De maand augustus heeft in het tegen gestaan van ‘zelfliefde’ en herkennen wat ik nodig had.
Ik heb een moeilijk jaar gehad..
Los van het feit dat corona ons dit jaar flink op de proef stelt, ben ik zowel privé als zakelijk door een achtbaan gegaan. Zakelijk heb ik veel mogen leren, maar ben ook veel getest en ben er toch achter gekomen dat ik helemaal niet zo’n cold ass media bitch wil zijn en daar eigenlijk te gevoelig voor ben. Ja, ik heb veel mogen leren met ‘maar’ een Havo diploma op zak, maar als ik zo terugkijk had ik wel wat liever voor mezelf mogen zijn. Maar goed, daar leer je van en wordt je ook zeker sterker door! What doesn’t kill you, makes you stronger zeggen ze dan 😉
Naast mijn zakelijke reis, heb ik privé ook wel het een en ander meegemaakt. Mijn moeder heeft al mijn hele leven last van angst- en paniekaanvallen en depressieve buien. Ik weet niet beter, maar helaas heeft ze het afgelopen jaar een onwijs heftige strijd met haarzelf gehad, waardoor we begin 2020 (net voor corona) hebben besloten dat ze opgenomen moest worden.
Toen ze net was toegelaten, kwam corona, dus als gezin (ik als enige vrouw, naast mijn moeder) was het een ontzettende beproeving hoe we hiermee om moesten gaan. Praten met elkaar hierover doen we niet echt en er verandert veel in een gezin als de moeder wegvalt.
Personal coach
Nadat ik mijn ontslag had ingediend, ben ik begonnen met een personal coach waar ik sindsdien wekelijk heen ga. Hier heb ik veel steun aan, bijvoorbeeld door het maken van moodboards en daardoor mijn creatieve kant activeren en ook op een leuke manier een nieuwe kant van mezelf ontdekken. Ook ben ik gestart met mindfulness en het bewust worden van heel veel dingen EN ook nog meer bewegen en vooral de natuur opzoeken. Een bos wandeling, fietsen naar de hei..
Ik mag wel zeggen dat ik goed bezig ben! Pff, het blijft lastig om dit over jezelf te zeggen 😉
Ik heb mezelf als doel gegeven om de maand augustus aan de slag te gaan met mezelf en in september te gaan kijken naar een nieuwe baan. Ik moet eerlijk zeggen dat ik op dit moment nog geen idee heb wat ik wil. 1 ding wat zeker is, is dat is waarschijnlijk wel uit de media wil.
Een oud-collega appte mij het volgende bericht:
Het zou toch ergens heel zonde zijn als je met je netwerk en kunde de media gaat verlaten om ergens op een industrieterrein bij een MKB bedrijf aan de gang gaat.. Maar je kan vast altijd nog iets met wijn kunnen gaan doen?
Dus als iemand nog een baan met wijn weet voor me, hoor ik het graag!
Twijfel
Is het omdat ik een millennial ben en tegen de 30 aanloop, aangezien ik dit ‘probleem’ steeds meer tegenkomt bij vrienden/familie om me heen die in dezelfde leeftijdscategorie zitten..
Ben ik gelukkig? Wat is belangrijk in het leven? Geeft het harde werken en een carrière maken mij alle voldoening die ik had verwacht? Waar ligt mijn prioriteiten?
Dit zijn zomaar een paar vragen waar ik nu zelf erg druk mee bezig ben en (nog) geen antwoord op heb. Wel wordt me steeds meer duidelijk, ik ben op een jonge leeftijd de media wereld ingerold en van een receptioniste naar planner naar projectmanager gerold. Zonder opleiding of cursus, enkel met een HAVO diploma. Na bijna 10 jaar bij dit mediabedrijf gewerkt te hebben voor diverse tv-programma’s kwam er een nieuwe uitdaging op mijn pad: als creative producer aan de slag bij een klein mediabedrijf wat meer in de corporate wereld zat. Hier heb ik in 10 maanden enorm veel geleerd op heel veel vlakken.
Wat al die jaren in de media als overeenkomst heeft is dat ik met heel veel mooie en bijzondere mensen heb mogen werken waar ik ook heel veel van geleerd heb. Ik ben dankbaar voor alles wat ik -zonder opleiding- heb mogen leren en de verantwoordelijkheden die ik heb gekregen.
Dan besef je dat er misschien meer in de wereld is dan werk en carrière maken..
2 jaar geleden kwam ik de liefde van mijn leven tegen en vorig jaar september hebben we een huis in Hilversum gekocht waar ik enorm van geniet. Ik zou in de toekomst graag willen trouwen en we hebben ook een kinderwens.
Balans zoeken.. Hoe dan? Waarom is dit zo moeilijk? Ik wil me minstens 100% inzetten als werknemer, als partner, als dochter/zus, als vriendin..
Waar sta ik zelf in dit verhaal?
Een vraag wat iemand mij laatst vroeg: Hou jij van jezelf?
Ik had meteen tranen in mijn ogen (okay, dit was wel na enkele wijntjes).. maar denk er maar eens goed over na en probeer zelf deze vraag eens te beantwoorden. Hou jij van jezelf? Gun jij jezelf even veel als dat jij je partner/beste vriend(in) gunt?
Ik namelijk niet.. althans, NOG niet.. Ik ben het nu aan het leren en ben er erg benieuwd naar of, nee wanneer dit gaat lukken en wat het me gaat opbrengen.
Werkloos, en nu?
Waar moet je beginnen? Met een knoop doorhakken en jezelf rust en tijd gunnen om alles een plekje te geven en het vertrouwen te hebben dat er vanzelf iets op je pad komt. Is dat realistisch in een tijd als deze? In tijden van corona..
Als ik financieel gebakken zat zou ik dit veel makkelijker los kunnen laten, maar deze 2 maanden leef ik volledig van mijn spaarrekening en al is het lekker dat je 0 verantwoordelijkheden hebt op zakelijk vlak aan iemand, ik vind het zonde om dit een langere periode vol te houden.
Plan komende week:
– CV bijwerken
– 2x uitzendbureau’s een mail sturen
Dit is voor komende week voldoende. Verder lekker aan de slag met de opdrachten vanuit de psyg en daarin aan mezelf werken, dat is nu het allerbelangrijkste. Los hiervan kan je komende week blijven bloggen op het gevoel te krijgen hoe dit is om dagelijks te doen.
Opeens valt het als een puzzel in elkaar..
Ik heb er altijd zo’n verschrikkelijke hekel aan als mensen dat zeggen. Hoezo dan? Dat gebeurd mij niet, ik moet overal hard voor werken, hard mijn best voor doen en er gebeurd niets vanzelf..
Ik kan je vertellen, dat is dus niet het geval. Ook bij mij zakt langzamerhand het kwartje dat het soms vanzelf goed komt, maar dat je het tijd moet geven. Daar ben ik enorm slecht in, het liefst maak ik overal een planning voor en komt alles zo mooi uit.
Helaas werkt het leven niet zo en daar leer ik ook weer van.
Toen ik bij mijn laatste werkgever (afgelopen juli) mijn ontslag had ingediend had ik wel even paniek. Wat ga ik nu doen en hoe en waar? Wanneer ga ik weer mijn eerste salaris ontvangen, we hebben een koophuis en vaste lasten.. Paniek!
Gelukkig heb ik dat gevoel los kunnen laten, leren te accepteren en daardoor echt even kunnen genieten van mijn vrije tijd, zonder baan, zonder WW, zonder verantwoordelijkheden.
Voor mezelf had ik een planning gemaakt: de maand augustus vakantie/bijkomen/aan mezelf werken en de maand september bezig zijn met solliciteren zodat ik in oktober weer een (vast) inkomst had.
Natuurlijk loopt het anders, want dat is het leven!
Althans, ik heb me er nog redelijk aangehouden, augustus heb ik echt genoten van mijn vrije tijd en het heerlijke weer.. Veel wandelingen gemaakt, de natuur opgezocht en ook echt even ingecheckt bij mezelf waar ik behoefte aan had op dat moment.
Geleerd naar mijn lichaam te luisteren, wat voel ik en wat heb ik nu nodig? Dat is nog best lastig kan ik je vertellen..
Eind augustus was er weer een paniekmoment omdat het besef kwam dat de heerlijke vakantiemaand tot een einde kwam en mijn drukke sollicitatie maand in ging! Althans, zo vulde ik het in.. Eigenlijk had ik nog een heerlijke extra maand voor mezelf waar ik ook op zoek zou gaan naar een baan.
Een positieve mindset is zo belangrijk hierin! Dat onderschat ik telkens weer..
Anyhow, begin September wist ik niet zo goed waar ik moest beginnen totdat ik op 07/09 in contact kwam met de VAPraktijk. Vanaf dat moment ging mijn planning een hele andere kant op en I love it!
Opleiding tot Virtual Assistant
Op maandag 7 september kreeg ik een bericht op LinkedIn van Marjolijne Vervark:
Goedemiddag Jessica,
Via via zag ik jouw bericht voorbij komen dat jij #opentowork bent. Heel erg graag zou ik jou meer willen vertellen over VA Praktijk.
Wellicht lijkt het jou leuk om een EIGEN onderneming te starten. Je kunt mij bericht sturen of bellen.
Groetjes Marjolijne
We maakte een afspraak om de volgende dag te bellen.
Ik had er zeker oor naar om voor mezelf te beginnen, maar had geen idee als wat, of klanten wel op mij zaten te wachten en de klassieker: waar begin je, want er komt zoveel bij kijken! Het is onwijs logisch dat je in dit stadium laat overheersen door alle vragen en vaak houdt dit de startende ondernemer tegen om door te zetten en vol te houden.
Terug naar mijn telefoongesprek met Marjolijne..
Marjolijne legt me uit wat een Virtual Assistant is en wat het VA-schap inhoudt. Ik dacht dat een Virtuele Assistent alleen maar administratie en boekhouding deed en daar heb ik een onwijs grote hekel aan! Echter in het gesprek met Marjolijne kwam ik erachter dat een VA veel meer kan doen en dat (zelfs) ik dit ook zou kunnen doen!
Ik werd zo enthousiast van ons gesprek, dat toen Marjolijne vroeg of ik een 4-daagse cursus wilde doen om erachter te komen wat het VA-schap inhoudt, ik meteen JA zei! Dezelfde dag ben ik hiermee gestart. Ik dacht dat ik hier 4 dagen voor moest uittrekken, maar ‘gelukkig’ waren het 4 taken die ik in 2 dagen had gedaan.
Een opdracht was om uit de 100 taken die je o.a. als VA kan aanbieden door te nemen en kijken welke taken je hiervan al zou kunnen aanbieden en welke je zou willen leren.
Toen ik alle taken bij elkaar op telde die ik nu al zou kunnen uitvoeren en dit er 50(!) bleken te zijn, viel mijn mond open.. Zou dit echt iets voor mij zijn? Kan ik dit? Zou ik dan toch voor mezelf starten?
Moodboard
De volgende dag was de opdracht om een moodboard te maken..
Duik diep bij jezelf naar binnen en ga op zoek naar jouw wensen, dromen en ideeën voor de toekomst. Durf te dromen, groots te denken en visualiseer dit op je Moodboard. Wat wil je binnen 5 jaar voor jezelf, je relaties en je bedrijf. Alles wat je aandacht geeft groeit! Deel dit van links naar rechts in 3 gelijke vlakken op een A2 of A3.
Het 1e vak staat voor jezelf, het 2e vak staat voor je gezin/naasten, het 3 vak staat voor je bedrijf. Wanneer je dit op een plek hangt, waar je het regelmatig ziet, zal je zien dat het je echt stimuleert!
Het maken van een moodboard was voor mij doorslaggevend. Toen mijn vriend thuis kwam van zijn werk liet ik hem direct zien en vertelde ik vol enthousiasme over mijn idee: het is mogelijk dat ik voor mezelf ga beginnen als VA! KIJK MAAR: ik wil voor mezelf kiezen, voor mezelf gaan werken en elke seconde energie die ik in MIJN onderneming stop ook zelf hier de vruchten van plukken. Ik kan dit en wil dit niet alleen doen, ik kies ervoor om dit samen met andere VA’s op te pakken en samen te leren en groeien.
Okay, wacht even.. Ik moet wel de 4-daagse afmaken want ik reken mezelf alweer helemaal rijk 😉
Op de 3e dag moest ik een berekening maken wat ik als ZZP’er zou kunnen verdienen. Het leek te mooi om waar te zijn, minder uren te werken en meer geld verdienen? Klopt dit wel? Ik denk dat ik 15x de berekening opnieuw heb gedaan, maar het blijkt echt te kloppen.
Ik heb altijd 40 uur gewerkt en het was geen optie om ook maar 4 uur minder te gaan werken, want dat hoorde niet bij mijn functie, ik heb nog geen kinderen dus waarom zou ik minder willen werken? Sterker nog, ik kan me niet herinneren dat ik precies 40 uur heb gewerkt, werkweken van 50+ uur was voor mij niet vreemd. Het is logisch dat ik overdag druk was met klanten/taken waardoor ik mijn werkzaamheden vaak in de avond en weekenden moest uitvoeren. Overuren uitbetaald krijgen? Nee, je investeert in jouw toekomst en daar ga jij ook echt de vruchten van plukken. Dit moet anders!
Binnen 2 dagen was ik klaar met de 4-daagse cursus van de VA Praktijk en had ik besloten dat ik hiervoor ga! Niet alleen leer ik in deze opleiding mijn eigen bedrijf op te starten en als eigen ondernemer van start te gaan, maar ook van alles over eigen branding, marketing en social media. Stel je voor dat ik uiteindelijk iets anders dan VA wil ‘worden’, dan kan ik alsnog alle kennis als (startende) ondernemer meenemen en maak ik gretig gebruik van de coaching en het brainstormen met de andere VA’s in Spe!
Ik kan dit en heb weer zin om ergens voor te gaan en vooral de behoefte om te leren!
Daarnaast, na ruim 10 jaar in vast dienstverband gezeten te hebben, kriebelt het al een tijdje om als eigen ondernemer van start te gaan. Wat houdt mij nog tegen?
Een spannende stap, maar heb er ontzettend veel zin in!
